اثرات مکمل l- کارنیتین بر غلظت سرم آمیلوئید a و فاکتورهای التهاب عروقی در بیماران همودیالیزی

سابقه و هدف: مهم ترین علت مرگ و میر بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه از جمله بیماران همودیالیزی، بیماری های قلبی عروقی است. در بیماران همودیالیزی، بالا بودن غلظت فاکتورهای التهاب سیستمیک از جمله سرم آمیلوئید a و فاکتورهای التهاب عروقی، دو عامل خطر مهم برای ایجاد بیماری های قلبی عروقی هستند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات مکمل l- کارنیتین بر غلظت سرم آمیلوئید a و فاکتورهای التهاب عروقی در بیماران همودیالیزی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بود که 42 بیمار همودیالیزی (25 زن و 17مرد) به طور تصادفی به گروه دریافت کننده مکمل l- کارنیتین و گروه دارونما تقسیم شدند. در این مطالعه که 12 هفته به طول انجامید، بیماران همودیالیزی در گروه l– کارنیتین، روزانه یک ویال محلول خوراکی l- کارنیتین (حاوی 1000 میلی گرم l- کارنیتین) دریافت می کردند، درحالی که بیماران گروه دارونما روزانه یک ویال دارونمای مشابه دریافت می کردند. در شروع مطالعه و پایان هفته دوازدهم از هر بیمار، قبل از دیالیز، cc5 خون بعد از 12 تا 14 ساعت ناشتایی گرفته شد و سپس غلظت سرم آمیلوئید a، sicam-1، svcam-1، sicam-2، se-selectin، sp-selectin و ox-ldl سرم اندازه گیری شد. یافته ها : در گروه دریافت کننده مکمل –l کارنیتین در هفته دوازدهم مطالعه نسبت به زمان شروع مطالعه، غلظت کارنیتین آزاد سرم به طور معنی دار و به میزان 150 % افزایش یافت (001/0>p) درحالی که غلظت سرم آمیلوئید a به طور معنی دار و به میزان 32% کاهش یافت(001/0>p). در گروه شاهد در طول مطالعه، تغییر آماری معنی داری در غلظت کارنیتین آزاد و سرم آمیلوئید a مشاهده نشد. همچنین، تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه از نظر میزان تغییرات sicam-1 ، svcam-1 ، sicam-2 ، se-selectin ، sp-selectin و oxidized ldl (ox-ldl) سرم مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که مکمل l-کارنیتین قادر به کاهش غلظت سرم آمیلوئید a به عنوان یک نشانگر التهاب سیستمیک است و شاید بتواند در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی در بیماران همودیالیزی نقش مؤثری داشته باشد، در حالی که تأثیری بر غلظت فاکتورهای التهاب عروقی سرم ندارد.